سلام ..............
گاهی وقتا نمی دونی باید چجوری و از کجا شروع کنی ...
یهو دلم ریخت ..
تا پاپیون رو باز کردم و وارد فضاش شدم دلم کلی گرفت
مثل آدمی که بعد از سالها به وطنش برگشته ..
یادآوری روزای خوبی که باهاتون داشتم دلم رو لرزوند
اصن یه حسیم الان که قابل توصیف نیست .
خیلی دوستتون دارم و دلم براتون یه ذرررره ه ه شده ...
قبلا وقتی اخر پستهام می نوشتم دوستون دارم گاهی از خودم میپرسیدم این حس چقدر قویه
و الان با تمام وجودم فهمیدم دوستون دارم و باشما بودن برام خیلی لذتبخش بود ...

ممنونم از تک تک اونهایی که زیر پست اخر سراغم رو گرفته بودن و شرمندشونم ..
بچه ها من روز اول عید پدرشوهرم که ذره از پدر برام کمتر نبود رو از دست دادم و ضربه ی خیلی ناگهانی و سختی بود برام و تا مدتها نمیتونستم به زندگی معمولی برگردم .
چون پدرشوهرم واقعاااااا سرحال و شاداب بود و بی هوا از بینمون رفت ..
که البته هنوزم داغش کم که نشده هیچ تازه داره بیشتر خودنمایی می کنه .
اما فقط و فقط به احترامتون اومدم که بگم چی شد رفتم .

اگر دوست داشتین در صفحه ی اینستاگرام کنار من کمترین باشین .
@__our.loves_
میز تولد نه سالگی آقا آرمانم بماند به یادگار
خیلی خیلی خیلی عاشقتونم